Kotlina Oświęcimska
Kotlina Oświęcimska to makroregion geograficzny znajdujący się w południowej Polsce. Stanowi część Północnego Podkarpacia, jej powierzchnia wynosi ok. 1236 km2.
Kotlina rozciąga się w dorzeczu górnej Wisły między Pogórzem Śląskim i Wielickim na południu i Wyżyną Śląsko-Krakowską na północy . Od wschodu graniczy z Bramą Krakowską, zaś od zachodu z Kotliną Ostrawską. Dzieli się na Podgórze Wilamowickie, Równinę Pszczyńską oraz Dolinę Górnej Wisły.
Na terenie Kotliny Oświęcimskiej wpadają do Wisły spływające z Karpat rzeki Biała, Skawa i Soła, a także spływające z Wyżyny Śląskiej rzeki Pszczynka, Gostynia i Przemsza.
Zdecydowaną większość tego obszaru stanowią tereny rolnicze i przemysłowe. Lasy pokrywają niewielką powierzchnię terenu i są zwykle niewielkie. Dno kotliny znajduje się na wysokości ok. 230 m n.p.m. Na Wiśle w zachodniej części regionu znajduje się zbiornik retencyjny w Goczałkowicach, a na Pszczynce z kolei zbiornik Łąka w Pszczynie. Także na Gostynce jest zbiornik – zbiornik Paprocański w Tychach. Kotlina Oświęcimska to jeden z głównych centrów hodowli karpia w Polsce.
Gęstość zaludnienia na obszarze Kotliny Oświęcimskiej jest wysoka, główne miasta to Oświęcim, Brzeszcze, Pszczyna, Tychy, Czechowice-Dziedzice oraz Zator. Północna część miasta Tychy znajduje się na Wyżynie Śląskiej.
