Inne typy
Poza powyższymi rodzajami łuku wyróżnić można również łuk janczarski. To jeden z podtypów broni refleksyjnej. Jak nazwa wskazuje był używany w oddziałach Janczarów, czyli piechoty tureckiej. Aby dobrze z niego celować i trafiać trzeba było rozwijać swoje umiejętności niekiedy przez kilka lat. Z Azji, a konkretnie z Japonii pochodzi łuk yumi, czyli broń kompozytowa. Wykonywano go z popularnego na tamtych terenach drewna bambusowego, które było lekkie i elastycznie. Łuk japoński charakteryzuje się także asymetrycznie wygiętymi końcami łęczywa i majdanem umiejscowionym na wysokości jednej trzeciej od dołu łuku. Yumi był używany zarówno przez wojowników na koniach jak i piechurów. Starożytni najeźdźcy posługiwali się łukiem huńskim, szybkostrzelną bronią refleksyjną wykonaną w technice kompozytowej. Materiały wykorzystywane w jego konstrukcji to róg, cis i cięciwy wykonane z jelit. Łuk sportowy wywodzi się z konstrukcji typu walijskiego, z której czerpie przede wszystkim wysokość. Podczas zawodów może być umieszczony na stanowisku jako stały punkt, z którego oddaje się strzały lub być przenoszony na plecach zawodnika.
